Er zijn maar drie manieren waarop een werkgever je kan ontslaan.

Ten eerste kan hij je ontslaan met een opzegtermijn. Tijdens de opzegtermijn loopt de arbeidsovereenkomst gewoon door: je werkt gewoon door en ontvangt elke maand je loon. Word je ziek, dan wordt de opzegtermijn ook verlengd. Let op: dit is niet het geval als je zelf ontslag met een opzegtermijn hebt genomen.

Ten tweede kan de werkgever er ook voor kiezen om de arbeidsovereenkomst te verbreken. Je bent dan meteen uit dienst en ontvangt direct het loon dat je normaal tijdens de opzegtermijn gekregen zou hebben. Zowel bij een opzegging als bij een verbreking kan je de werkgever verplichten om de reden voor je ontslag mee te delen. Enige voorwaarde is dat je minstens 6 maanden in dienst bent.

Ten derde kan de werkgever je ook ontslaan om een dringende reden. Dan ben je ook meteen uit dienst, zonder opzegtermijn en zonder verbrekingsvergoeding. Omdat dit nogal drastisch is, kan een ontslag om dringende reden enkel in uitzonderlijke omstandigheden.

Een ontslag om dringende reden kan ook enkel maar om feiten waarvan de werkgever maximaal drie dagen op de hoogte is. Voor feiten van zes maanden geleden kan normaal dus geen ontslag om dringende reden meer worden uitgesproken.

Overigens kan een werkgever ook niet zomaar eender welke sanctie, zoals een mondelinge of schriftelijke waarschuwing, opleggen. Een werkgever mag enkel sancties opleggen die zijn opgenomen in het arbeidsreglement. Het arbeidsreglement bepaalt ook hoe je de sanctie kan betwisten. Bovendien moet de sanctie ook – voor de volgende betaling van het loon – zijn opgetekend in een speciaal register, of de sanctie is ongeldig.